Komora Hiperbaryczna
Tlenoterapia hiperbaryczna jest stosowana jako metoda wspomagająca leczenie wielu chorób, w tym nagłej głuchoty i szumów usznych, stanów zapalnych w organizmie, trudno gojących się ran, stopy cukrzycowej, oparzeń, odmrożeń, łuszczycy, zakażeń spowodowanych przez bakterie beztlenowe oraz schorzeń o charakterze neurologicznym, takich jak migrena, stany po udarze, autyzm i ADHD u dzieci.
Przyśpiesza rehabilitację po wszelkiego rodzaju urazach i kontuzjach, a także po zabiegach chirurgicznych, w tym z zakresu ortopedii oraz medycyny estetycznej.
Pomaga w zwalczaniu stanów przewlekłego zmęczenia oraz zespołu stresu pourazowego (PTSD).
U sportowców zwiększa wydolność organizmu oraz umożliwia szybką regenerację po treningu, sprzyjając leczeniu wszelkiego rodzaju przeciążeń i mikrourazów.
Z uwagi na gabaryty komory i wskazania neuropsychologiczne u dzieci możliwość sesji dorosły + dziecko.
Praktyczne Wskazówki
Ogólne informacje dotyczące sesji w komorze hiperbarycznej:
- przed wejściem do komory hiperbarycznej należy wypełnić zgodę i zaświadczenie o braku przeciwwskazań,
- przed rozpoczęciem tlenoterapii hiperbarycznej konsultacje lekarskie nie są wymagane, ale jeżeli po zapoznaniu się z listą przeciwwskazań mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości, prosimy o konsultacje z lekarzem,
- przed wejściem do komory hiperbarycznej rekomendowane jest skorzystanie z toalety,
- przed rozpoczęciem sesji w komorze hiperbarycznej należy zdjąć buty; nie ma konieczności zmiany ubioru, ale ważne jest aby ubrania były wygodne,
- początkowe minuty pierwszej sesji mogą wiązać się z uczuciem zatykanych uszu podobnym do odczuć przy lądowaniu samolotu lub z bólem głowy; w kolejnych sesjach uczucie dyskomfortu w trakcie wzrostu ciśnienia będzie ustępować,
- pod koniec sesji w komorze następuje faza dekompresji; obniżaniu ciśnienia towarzyszy dźwięk wypuszczanego powietrza; w tej fazie dekompresji również może dochodzić do uczucia dyskomfortu w uszach,
- z komory hiperbarycznej można korzystać codziennie; aby zabiegi przyniosły oczekiwany terapeutyczny efekt najlepiej aby były wykonywane w cyklach parodniowych,
- obowiązuje bezwzględny zakaz wnoszenia do komory substancji łatwopalnych: zapalniczek, zapałek, papierosów, itp.
Do komory hiperbarycznej przeznaczonej do łagodnej terapii hiperbarycznej możemy zabrać ze sobą przedmioty pomagające nam zrelaksować się oraz spędzić czas w sposób przyjemny. Mogą to być np. książki, laptopy, tablety i smartfony, gry planszowe, kolorowanki, etc.
Wskazania
Rekonwalescencja i Regeneracja -wspomagająco:
Po wysiłku fizycznym (trening, mech ,maraton..)-naturalny doping. Po infekcjach dróg oddechowych -bakteryjnych i wirusowych -poprzez zwiększenie ilości komórek macierzystych działa p/zapalnie i regeneracyjnie na płuca i oskrzela. Leczenie zespołu przewlekłego zmęczenia.
Neurologia:
- migrena,
- autyzm,
- ADHD,
- Ch. Alzheimera,
- Ch. Parkinsona,
- Depresja.
Laryngologia:
Nagła głuchota idiopatyczna oraz głuchota po urazie mechanicznym.
Ortopedia:
- zapalenia oraz martwica jałowa kości,
- urazy (naderwania ,skręcenia ,stłuczenia) mięśni i stawów.
Immunologia:
- borelioza,
- choroby autoimmunologiczne (toczeń trzewny, łuszczyca , RZS).
Układ moczowo-płciowy:
Wspomaganie leczenia niepłodności oraz zaburzeń potencji.
Dermatologia:
- wspomaganie leczenia rumienia i trądziku,
- trudno gojące się rany o podłożu naczyniowym i cukrzycowym,
- zapalenia skóry i tkanki podskórnej.
Medycyna estetyczna:
- spowalnia procesy starzenia skóry,
- wspomaga leczenie nadwagi i otyłości.
Przeciwskazania
Mimo iż hiperbaryczna terapia tlenowa (mHBOT) jest terapią bezpieczną, to z uwagi na podwyższenie ciśnienia wewnątrz komory do 1,5 ATA, istnieją przeciwskazania do jej stosowania. Można je podzielić na przeciwskazania bezwzględne oraz względne.
Bezwzględne przeciwwskazania do tlenoterapii hiperbarycznej:
- rozsiana choroba nowotworowa,
- niewyleczona odma płucna,
- ciąża,
- stosowanie niektórych leków (np. leków cytotoksycznych czy odwykowych).
Do względnych przeciwwskazań (wymagających konsultacji z lekarzem) należą:
- rozedma płuc, astma oskrzelowa i przewlekła obturacyjna choroba płuc,
- klaustrofobia,
- niedawno przebyte operacje klatki piersiowej, zatok oraz ucha,
- zapalenie nerwu wzrokowego,
- padaczka,
- ostra infekcja górnych dróg oddechowych,
- wysoka gorączka,
- nieleczona ciężka niewydolność serca,
- astma,
- rozrusznik serca,
- przewlekłe zapalenie zatok.